Skip to main content
main content, press tab to continue
Informacja prasowa

Globalne fundusze emerytalne wychodzą obronną ręką z zawirowań roku 2020

luty 16, 2021

Investments
N/A
  • Globalne aktywa instytucjonalnych funduszy emerytalnych zanotowały w 2020 r. dwucyfrowy wzrost o 11% do kwoty 52,5 bln dolarów
  • Łączny współczynnik aktywów emerytalnych do PKB wzrósł o 11,2% do rekordowego poziomu 80,0%
  • W dekadzie zakończonej w roku 2020, najszybciej rozwijającymi się rynkami emerytalnymi pod względem sumy aktywów były Chiny (21,0%), Korea Południowa (12,3%) i Indie (10,7%)
  • Globalne aktywa funduszy zdefiniowanej składki (ang. defined contribution, DC), szacuje się na niemal 53% ogółu aktywów emerytalnych na 7 największych rynkach emerytalnych
  • W ciągu ostatnich 20 lat obserwuje się stały wzrost środków lokowanych w rynki prywatne i inne alternatywy, z poziomu zaledwie 7% do 26%, głównie kosztem akcji

LONDYN, lutego 16, 2021 r. – Globalne aktywa instytucjonalnych funduszy emerytalnych na 22 najważniejszych rynkach (tzw. „P22”) w 2020 r,. pomimo wpływu pandemii, w dalszym ciągu rosły o całe 11% tj. do kwoty 52,5 bln dolarów na koniec roku, jak wynika z najnowszych danych opublikowanych przez Thinking Ahead Institute w raporcie Global Pension Assets Study.

Siedem największych rynków pod względem aktywów emerytalnych (tzw. P7) – Australia, Holandia, Japonia, Kanada, Szwajcaria, USA i Wielka Brytania – składa się na 92% udziału w P22, tj. dokładnie tyle samo co przed rokiem. Największym rynkiem emerytalnym pozostają Stany Zjednoczone z udziałem w światowych aktywach emerytalnych sięgającym 62%. Na kolejnych pozycjach plasują się Japonia i Wielka Brytania z udziałami wynoszącymi odpowiednio 6,9% i 6,8%.

Raport wskazuje na znaczący wzrost (o 11,2%) współczynnika aktywów emerytalnych do średniego PKB, który na koniec 2020 r. wyniósł 80,0%. Jest to największy wzrost rok do roku odkąd zaczęto zbierać te dane, tj. od roku 1998, któremu dorównuje tylko odbicie odnotowane po światowym kryzysie finansowym w 2009 r. Podczas gdy wskaźnik ten zwykle sygnalizuje silny system emerytalny, jego gwałtowny wzrost podkreśla również wpływ gospodarczy pandemii na PKB wielu krajów. Na siedmiu największych rynkach emerytalnych tendencja ta była jeszcze wyraźniejsza, a stosunek aktywów emerytalnych do PKB wzrósł tam aż o 20%, tj. do 147% w 2020 r. ze 127% w roku poprzednim.

Z badania wynika również, że w dalszym ciągu postępuje przechodzenie na aktywa alternatywne, a dwie ostatnie dekady naznaczone były istotnymi zmianami w globalnej alokacji aktywów przez fundusze emerytalne. W 2000 r. zaledwie 7% aktywów „wielkiej siódemki” ulokowanych było na rynkach prywatnych i alternatywnych, podczas gdy w 2020 r. była to ponad jedna czwarta środków (26%). Zmiana ta nastąpiła głównie kosztem akcji, których udział spadł w tym okresie z 60% do 43%, w porównaniu z nieznacznym spadkiem udziału obligacji – z 31 do 29%. Średnia alokacja aktywów w P7 kształtuje się obecnie następująco: akcje 43%, obligacje 29%, aktywa alternatywne 26% i gotówka 2%.

Szacuje się, że aktywa funduszy zdefiniowanej składki (ang. defined contribution, DC), stanowią już niemal 53% całkowitych aktywów emerytalnych „wielkiej siódemki”, w porównaniu z 35% w 2000 r., co czyni z nich dominujący w skali globalnej model emerytalny. W ciągu ostatnich dziesięciu lat aktywa DC rosły o 8,2% rocznie, podczas gdy aktywa funduszy działających na zasadzie zdefiniowanego świadczenia (ang. defined benefit, DB) znacznie wolniej – o 4,3%.

Australia nadal ma najwyższy stosunek aktywów emerytalnych typu DC względem DB – aż 86% jej całkowitych aktywów emerytalnych stanowią fundusze DC. Na drugim biegunie plasuje się Japonia, Holandia i Wielka Brytania, gdzie – odpowiednio – 95%, 94% i 81% nadal stanowią aktywa DB.

Marisa Hall, współzarządzająca instytutu Thinking Ahead powiedziała: „W tym niezwykle burzliwym roku 2020, fundusze emerytalne nadal odnotowywały silny wzrost, wspierane przez trwające od wielu dekad czynniki, takie jak odchodzenie od akcji na rzecz alternatywnych rozwiązań i rozwój DC, obecnie dominującego globalnego modelu emerytalnego. Wyłania się z tego obraz odpornej branży w dobrej kondycji i stosunkowo dobrze przygotowanej do przetrwania skutków – ekonomicznych i innych – trwającej pandemii. Jest to dobra wiadomość dla miliardów oszczędzających na całym świecie. Nie powinno to jednak przesłaniać rosnącego katalogu wyzwań, przed którymi stoją liderzy branży, w szczególności związanych z zaspokajaniem potrzeb i oczekiwań szerszych grup interesariuszy, przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa finansowego członkom ich funduszy.”

„Uważamy, że jednym z głównych wyzwań stojących przed funduszami emerytalnymi, a zarazem szansą na wywarcie wpływu, jest efektywne zarządzanie ich aktywami. Wyraźnie widać, że niepowstrzymany „pociąg ESG” nabiera tempa, a w niektórych przypadkach zmiany klimatyczne i nasilające się aspiracje do neutralności klimatycznej nadają mu prawdziwego turbo napędu. To właśnie skupienie się na zrównoważonym rozwoju będzie naprawdę kształtować branżę emerytalną w nadchodzących dekadach. Oczekuje się, że nastąpi znacząca realokacja kapitału, ponieważ świat inwestycji przechodzi zmianę paradygmatu polegającą na rozszerzeniu tradycyjnej dwuwymiarowej koncentracji na ryzyku i zwrocie, by objąć nie tylko ryzyko i zwrot, lecz także i wpływ.”

Inne wnioski z badania:

Dane na temat globalnych aktywów P22 w 2020 r.

  • Stany Zjednoczone (62%) pozostają największym rynkiem pod względem aktywów emerytalnych, wyprzedzając plasujące się na kolejnych pozycjach Japonię (6,9%) i Wielką Brytanię (6,8%).
  • Łączny współczynnik aktywów emerytalnych do PKB wyniósł na koniec 2020 r. 80,0%.
  • Holandia utrzymuje najwyższy współczynnik aktywów emerytalnych do PKB (214%) kolejne miejsca zajmują Kanada (193%) i Australia (175%).
  • Skumulowany roczny wskaźnik wzrostu (CAGR) mierzony w USD na przestrzeni 10 lat wyniósł średnio dla rynków P22 6,2%.
  • Szacowane pięcioletnie tempo wzrostu (w walucie lokalnej) waha się od 0,3% rocznie w Hiszpanii do 15,0% w Indiach.
  • Stany Zjednoczone nadal utrzymują największy udział (62%) w ramach P22; podczas gdy udział Korei Południowej i Chin w ciągu ostatnich dziesięciu lat także nieznacznie wzrósł względem innych rynków objętych badaniem.
  • Dziesięcioletnie dane (w walucie lokalnej) pokazują, że Holandia najbardziej zwiększyła swoje aktywa emerytalne w stosunku do PKB – o 93 punkty procentowe (p.p.), osiągając poziom 214%, następne były Australia (62 p.p. do 175%), USA (55 p.p. do 157%), Kanada (55 p.p. do 192%) i Szwajcaria (51 p.p. do 164%).

Alokacja aktywów w P7

  • Inwestycje w akcje na rynkach P7 zmniejszyły się łącznie o 17 punktów procentowych w ciągu ostatnich 20 lat (60% do 43%), dzięki czemu sfinansowano odpowiedni wzrost inwestycji w aktywa alternatywne. 
  • Udział obligacji w portfelach inwestycyjnych na rynkach P7 utrzymał się na niemal niezmienionym poziomie – w dół o 2 punkty procentowe, do 29%.
  • W ujęciu średnim zmniejszyło się uprzywilejowanie dla akcji krajowych, ich udział w portfelach funduszy spadł w 2020 r. do poziomu 38,5% z aż 67% w 2000 r.

Aktywa DC / DB w P7

  • Udział aktywów typu DC w całości portfeli emerytalnych wzrósł z 35% w 2000 r. do 53% w 2020 r.
  • Australia w dalszym ciągu wykazuje najwyższą proporcję aktywów typu DC w stosunku do DB z 86-procentowym udziałem funduszy zdefiniowanej składki w całości aktywów emerytalnych.
  • Rynki Japonii (95%), Holandii (94%), Wielkiej Brytanii (81%) i Kanady (61%), nadal zdominowane są przez aktywa funduszy działających na zasadzie zdefiniowanego świadczenia.

Uwagi dla redaktorów:

  • Oznaczenie P22 odnosi się do 22 największych rynków emerytalnych objętych badaniem, tj. Australii, Brazylii, Chile, Chin, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Hongkongu, Indii, Irlandii, Japonii, Kanady, Korei Południowej, Malezji, Meksyku, Niemiec, RPA, Szwajcarii, USA, Wielkiej Brytanii i Włoch.
  • Oznaczenie P7 określa siedem największych rynków emerytalnych (stanowiących 92% całkowitych aktywów objętych badaniem): Australię, Holandię, Japonię, Kanadę, Szwajcarię, USA i Wielką Brytanię.
  • Wszystkie dane są podane w zaokrągleniu a dane za rok 2020 są szacunkowe.
  • Wszystkie daty dotyczą kalendarzowego końca danego roku.

O Thinking Ahead Institute

Thinking Ahead Institute ustanowiono w styczniu 2015r. jako światową grupę non-profit zajmującą się badaniem i innowacją i zrzeszającą zaangażowanych instytucjonalnych właścicieli aktywów i usługodawców pragnących zmobilizować kapitał na rzecz zrównoważonej przyszłości. Ma 45 członków na całym świecie i jest pochodną Thinking Ahead Group, którą ustanowiono w 2002r. Więcej informacji dostępnych jest na www.thinkingaheadinstitute.org.

Related content tags, list of links Informacja prasowa Inwestycje
Contact us