Het raceseizoen is bijna ten einde. Vooral wij Nederlanders hebben kunnen genieten van de spectaculaire inhaalacties van ‘onze’ Max. Hij denkt steeds goed na voor hij inhaalt en hij beschikt ook over de vaardigheden om op een juiste manier in te kunnen halen. Daarbij moet hij niet alleen rekening houden met de regels maar ook met de vraag welke inhaalmanoeuvre het best kan worden toegepast, wanneer wat mogelijk is en wat de voor- en nadelen zijn bij inhalen.
Als je ‘achterop ligt’ is inhalen nog ver weg, en moet je eerst en vooral nadenken over andere risico’s om niet nog verder achterop te raken. Voor degenen die ‘voorop in de race liggen’ is inhalen eerder mogelijk. Dat lijkt echter makkelijker dan het is en er is ook niet één formule voor. Wat is er belangrijk bij inhalen voor pensioenfondsen?
Bij het toekennen van inhaaltoeslagen gelden er fiscale beperkingen. Op individueel niveau moet bijvoorbeeld de achterstand bekend zijn. Die achterstand kan meerdere oorzaken hebben. Het kan gaan om gemiste toeslagen, doorgevoerde kortingen en/of verminderde pensioenopbouw (bij CDC-regelingen). Afhankelijk van de keuzes van het bestuur moeten de administratieve details van de achterstand bekend zijn. Dat kan zijn op totaalniveau. Maar als het wenselijk is een bepaalde prioritering aan te houden met inhaaltoeslagen zou het noodzakelijk kunnen zijn om de gegevens per jaarlaag beschikbaar te hebben. Die techniek is aanmerkelijk ingewikkelder. Zorg dan ook dat het goede materiaal aanwezig is om in te kunnen halen.
Los van de stalorders qua volgorde in het herstellen van gemiste toeslagen, korting van opgebouwde aanspraken en verminderde opbouw, zijn er grofweg vier methoden om in te halen. Eerst beginnen met de laatste gemiste toeslag, eerst beginnen met de eerste gemiste toeslag, iedereen dezelfde toeslag, of iedereen een gelijk deel van de gemiste toeslag. Het zal duidelijk zijn dat de verschillende manieren van inhalen leiden tot individuele verschillen aan de finish. Bij de overwegingen rond de herstelvolgorde van gemiste toeslagen komen financiële en juridische aspecten om de hoek kijken. Bovendien zal er steeds een evenwichtige belangenafweging plaats moeten vinden.
Niet alleen administratieve, financiële en juridische aspecten zijn van belang. Minstens zo relevant is de manier waarop het wordt overgebracht naar de betrokkenen. Kijk uit dat u zich hierbij niet in allerlei bochten moet wringen. De ene inhaalmethode is nu eenmaal makkelijker te communiceren dan de andere. Dat geldt niet alleen voor de techniek maar ook voor de vraag welke inhaalmethode het eerlijkst is.
Het is wettelijk mogelijk om boven de grens voor volledige toeslagverlening een deel te besteden om in te halen. Na inhalen blijft de dekkingsgraad dan achter ten opzichte van een situatie zonder inhalen. Als het juist de wens is om risico´s af te bouwen bij een stijgende dekkingsgraad, zal inhalen dus leiden tot een later moment van het afbouwen van risico´s. Als je na het inhalen opeens in slecht weer terecht komt, kunnen er vervelende situaties ontstaan ten opzichte van een situatie van niet inhalen. Dus: ga je op safe of wil je zo vroeg mogelijk inhalen?
Als het inhaalbeleid duidelijk is beschreven, dan weet je precies wanneer je wat moet doen en hoe je dat moet doen. In het algemeen is het echter zo dat alleen de grote lijnen bekend zijn, waarmee bij de bepaling van de risicohouding rekening moest worden gehouden. De details zijn niet altijd voldoende vastgelegd. Als het echter gaat om de precieze toepassing van inhaaltoeslagen, dan kun je je niet beperken tot een softe beschrijving in de trant van: we gaan inhalen. Dat moet veel specifieker. Want als je te lang op ultra-soft doorrijdt, heb je op het beslissende moment te weinig tijd om de best passende inhaalactie uit te voeren.